Zo’n twee jaar geleden was mijn leven wat je noemt ‘op de klippen gelopen’: 64 jaar, net gescheiden, voor de zoveelste keer verhuisd, ernstig overspannen en moederziel alleen.
Ik had weliswaar de trossen van 35 jaar huwelijk, waarin ik mijzelf totaal was kwijt geraakt, los gegooid, maar ik voelde mij verre van bevrijd.
Ik wist het niet meer, had alleen nog maar vragen en geen enkel antwoord, en dreigde ten onder te gaan in verdriet en wanhoop.
Ik bad om hulp…
Via een vriendin hoorde ik over Susanne en haar Gnostische praktijk.
Het contact voelde meteen goed en we maakten een afspraak voor een sessie.
Wat een wonderbaarlijke ontdekkingstocht werd dat!
Zó verrassend en verhelderend!
Met de inzichten die ik opdeed kon ik de (oude) patronen zien in de overweldigende pijn die ik voelde.
Ik kwam in contact met mijn Hogere Zelf, die liefdevolle bron van wijsheid.
Die liet mij het ‘grotere plaatje’ zien waardoor ik eindelijk kon gaan ‘helen’.
De sessies zèlf vond ik best intensief.
Maar hoe stormachtig het ook werd: ik voelde mij altijd veilig bij Susanne.
Zij is een geweldige liefdevolle en betrouwbare gids.
Op de juiste momenten stelde zij de juiste vragen stellen en ik kreeg alle ruimte die ik nodig had om bepaalde zaken ‘aan te durven kijken’. Dat voelde heel fijn.
Toch was het ook een ‘tikkie vreemd’…
Ik kwam in contact met ervaringen (uit vorige levens? Uit andere werelden?), die nieuw voor mij waren maar toch heel éigen voelden!
Alsof er in mijn leven een decor werd opgelicht en zich daarachter nóg een voorstelling bleek af te spelen.
Als hoofdstukken in een boek.
Mijn zielenreis….immer dezelfde thema’s maar steeds anders ‘beleefd’.
Maar altijd, áltijd, voelde het WAAR: “Dit ben IK. Dit is wat mijn ziel heeft doorleefd. Dit is wat ik nog steeds bij mij draag….maar wat ik nu los mag laten”.
Het voelt soms heftig, emotioneel en pijnlijk maar áltijd kloppend.
Alle ervaringen in deze sessies, meestal uit een totaal onverwachte hoek, hebben tot nu toe bijgedragen aan mijn groei. Ik heb antwoorden gekregen op mijn vragen.
Prettige bijkomstigheid: ik ben niet meer bang om dood te gaan. Sterker nog: ik ben kennelijk al zo vaak gestorven dat ik nu voel: ‘de dood, die overleef ik wel!’
Léven, dat is nu mijn uitdaging!
Gelukkig heb ik gemerkt dat ik dat niet alleen hoef te doen. Gidsen, helpers… een heel regiment aan hemelbewoners staat mij terzijde.
En mijn Hoger Zelf is al helemáál gul met haar gaven: wijsheid, inzicht en kennis staan tot mijn beschikking wanneer ik maar wil.
In mijn laatste sessie kreeg ik zelfs een grote ‘schatkist’: ik mocht er aan vragen wat ik wilde en “het zou mij gegeven worden”….